Çiçek Şiiri - Cengiz Akdag

ben karanlığın çocuğuyum...
annem beni çamurla emzirdi...
aydınlığa el sallarken,
yaşlı gözlerimdeki başım, dikdi...

beklerken içimde hüznü,
çıka geldin,pervasızca...
adım yalnızlıkken,
kalabalığın oldum sessizce...

çamurum ya,
toprağa,suya aşık olmuşum..
aradığım çiçeği,
orda bulmuşum...

solan çiçeğimi,
göz yaşımla besledim....
güzel kokusunu,
hep içime sakladım...

solan çiçeğimden,
bir tohum içime düşecek,
sevgimle yeşerecek,
güzel yüzüyle açacak...