Kanser denen illeti yaşıyordu bağrın’ da
Bugünden de ümit yok karanlıktı yarın’ da
Yaşam kısıtlanmıştı ayrılması gerekiyordu dünya’ dan
Çağıracak yok muydu onu Ay’dan uzaydan
Ailesi çiçekle seslenmişti yavruya
Bir anda Dünya dönmüş Ay girmişti odaya
Sandalye’ nin ucuna oturmuştu koca Ay
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
