Çiçek Şiiri - Zeynep Ebru Erem

Bir çiçek yetişti günün birinde
Mis kokusu, nefis rengi,
Güzel görünüşü ve
Olanca zarifliğiyle.

Fakat O herşeyden uzaktı.
Havadan, sudan ve de
Güneşten.
Kimseler gidemezdi yanına,
Koklayamaz,
Seyredemezlerdi güzelliğini.
Başbaşaydı O korkularıyla.
Tek tesellisi, kurduğu hayallerdi.

Büyüyüp yetişmek,
Dal, budak salmak...
Dedim ya;
Sadece hayaldi bunlar

Devamlı su damlacıkları vardı üzerinde,
Bunlar ise hüzün gözyaşlarıydı.
Çünkü yetiştiği yer,
Bir uçurumun kenarıydı.