Çiçek Şiiri - Abdulvahap Ateş

topraktan başını uzatan çiçek
korkma serpil artık bahar gelmiştir
ananın sütünü çek içine çek
cinstaşların doğaya serpilmiştir

sevgini kırlara yay kokularla
beslen ayağına gelen sularla
işin yok boranla tipiyle karla
için rahat olsun kış tükenmiştir

güneşin sopası buzlara kötek
dağların yorganı delinsin tek tek
hazanın siması görünene dek
devranını sürdür bu da çok iştir

tılsımını akıt boş gönüllere
adınla ılıklık aksın dillere
bülbüller nameler yaksın güllere
sevenleri sevdiğine eriştir