Kardelenler gibi büyüdükçe başını eğebilen biri
bir çiçek açar toprağın üstünde,
rengarenk, alımlı, kendinden emin,
yükselirken gökyüzüne doğru durmaksızın,
güneşli bir gündür,
kuşlar ötüşmektedir etrafta;
hayat ne güzel diye düşünür.
birkaç ay geçer,
hafiften bir rüzgar esmeye başlar,
canı sıkılır biraz.
bir süre sonra üşümeye başlar
iyiden iyiye,
ve derken fırtına kopar;
deli bir fırtına.
anlar hayatın
ne kadar acımasız olduğunu,
ve çiçek,
kendinden emin yükseldiği
toprağın üzerine
yığılıp kalıverir,
bir daha doğrulmamak üzere.
Kayıt Tarihi : 30.9.2004 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!