Zavallı Çiçek Şiiri - Bilmem Nedesem

Yapayalnız bir çicek
Tek başına bırakılmış
Kökleri kuru toprakta
Su verin diye haykırıyor
Ama ne fayda
Duyan olur mu ki onu bu ıssızlıkta

Ah zavallı küçük çiçek
Hiç büyüyememiş ki beslenmedi diye
Kendi kendine açmış
Kendi kendine solmuş
Kimse görmemiş o güzel renklerini

Hırçınlaşmış o da zamanla
Dikenlerini büyütmüş ağladıkça kalp kıran şafaklarda

Ağladıkça İçindeki o saf öz zehire dönüşmüş
Sesi duyulmadıkça yaprakları kararmış

Ah zavallı çiçek
Ne kadar masumdun sen önceden
Yaşama coşkuyla tutunurken
Toprağa güvenirken
Suya güvenirken
Hayata güvenirken

Şimdi boynun eğilmiş
Dikenlerinide tek tek bırakıyorsun..
Ne savaşmak istiyorsun
Ne haykırmak
Çaresizliğin güveleri yemiş
Emmiş güzel hayat özünü
Belki en güzel çicek sen olacaktın bu çorak vadide

Bir kelebeği mutlu edecektin belkide ev sahipliğinle
Bir arıyı besleyecektin belkide şefkatinle
Ama hepsi için enerji gerek dimi?

Bu muhtaçlık zehirliyordu seni
Bir damla su, bir damla su
Ne kadar basit bir istek
Bir damla su..