Çiçekli bir bluz ve mavi bir tişört birbirine en çok yakışan
Birde omuz omuza atılmış bir çift kol
Gülümseyen gözler ağlayan kalpleri bastırır bir öz çekimde
Gecenin ışıkları vurur bir göl kenarındaki kafeye
Mutluyum pozları verilir…yeşil bir parmaklığa dayanırken
O geçen günler elbet geri gelir
Gözlerine bir anı olarak
Islak ve buğulu izlersin bir filmi izler gibi
Kalbin yaralı
Ama boşver sen üç kişilik gülümse
Gülümsemek size yakışıyor
Birinin ardından yıllar önce
Asıl sen topla kendini
Kendinle ve bak geriye ne kalmış
Elde var kaç?
Herkes alışır kimsesiz yaşamaya bir gün
Onca senenin hatırı da olmaz
Namı namert olur geri dönenin
Haketmiştir çünkü kalbi
Bu kararı verenin
Gitmekle gitmiş olursun aslında
İlk gittiğinde;
Gönlünde kalmaz
Aklında, anılarında
Ardın sıra süpürür geride kalan
Bir kova su döker
Güle güle git
Gelme diye…
Oysa içinden gitmeseydin keşke der
Gelseydin her şeyim kabulümdü
Ama şimdi çok geç
Sende bunu anla ve geç…
Zor bir yola çıkacaksan eğer
Kolay birini seç yanına
Sen kendini zor sayarsan
Yarı yolda dön bak anılarına
Unutma
Bir kelime kararını
Bir karar hayatını
Bir hayat bir insanı
Değiştirir
Şimdi bir çiçek
Bir hayatı nasıl değiştirir?
Kayıt Tarihi : 15.9.2014 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ofiste kuruyan çiçeklerime
