Çiçeğinden Taşan Pamuk Şiiri - Ümit Dede

Eriyen rüyam ve erimeyen gerçeğimle

güzelliğime güzellik katan mavimtrak düşlerimi yanıma

aldım.

Düşünüp taşındım buralardan.

Yakaladığım şansa sımsıkı sarılıp

bu şansa çiçekler açtırmaya kalan bir gücüm,

kendime de sözüm vardı.

Şu an çocukluğumdan da eski bir bisikletle

yoldaki yolcu olup

gittiğim her yeri güzelleştirmekle meşgulüm.

İçilmeyen kahvenin falı mı olur?

Boş ver de onu,

gel seninle çiçeğinden taşan pamuğa akıl erdirelim.

(Homeros'un Etekleri)