Çiçeğin yaprağında sırrın Sahibi?

Ellerim hiç bu kadar gevşememişti
Tenime değerken kadife misali zikirdi duyduğum
Sade bir yaprak idi düşündüren ilk bakışta seni
Yaratanı bilmek, yaratılandan görmektir bilge bakışta…

Renklerin tablolardaki gibi değildi
“Ol” emrine itaat edip, Ol'uvermiştin
Yaratılacağa Ol'mamak hakkı tanınmaz
Zaten yaratılan, özge aşıktır yaprağında Ol kokan
Yaratanı bilmek, yaratılandan görmektir bilge bakışta…

“Yarattıklarını en güzel şekilde yaratan” ferman-ı İlahisi
Tazeliğin, kokun, rengin, hassaslığın, kıvrımların, damarlarınla sen
Hala çözülemedi tüm inceliğinle sırların
Yaprağı çözemeyenler, Ol’uverdirene isyan ederler çukurlarından hala
Sırrına vakıf olanlarsa; sırrının Sahibine etini ve fikrini anlayıp da teslim edenlerdir...