geçtikçe aydınlık zamanın güneşi
duysun diye yükseldi çiçegin sesi
yapraklarını kurutmuş güneşine
yürekten gelen istekle özür diledi
kattıkların için teşekkürler demesiyle
gitti güneş, yerini beyazına bıraktı
çiçek solmaya başlasa bile geceyle
mutluydu içinde hissettiği sevgiyle
öptü toprağı, eğilmiş boynuyla
sarıldı güneşin yansımasından kalana
son kez hissettiği güneşinin ısısıyla
"sevgini biliyorum güneş!" dedi.
"biliyorum fakat göremiyorum"
Kayıt Tarihi : 28.11.2023 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!