Adının yeri hep boş kalacak.
İnsanlara, hep meçhul bir şeymişsin gibi gelecek.
Merak uyandıracaksın içten içe...
Sürekli bu merakla var olacaksın içimde...
Sana her dokunasım geldiğinde, irkilip,
Boşluğa uzatacaksın elini.
Tutmak ister gibicesine...
Sana her dokunmak istediğimde, incineceksin çiçeğim...
Evet, adının yeri hep boş kalacak.
Yerin ise, hiçbir zaman dolmayacak, içimde...
Sen, benim nazlı çiçeğimsin.
Ve ebediyen, her yerimde; “ Çiçeğim’e “ yazacak...
Ve
Her incindiğinde beni hatırlayacaksın.
İfil – ifil...
07/03/2001
Çarşamba
01:54
İzmit
feaxx.com
699
Kayıt Tarihi : 22.5.2012 04:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!