kışın,
kırçıçeğım.
o soğuklara dayandın.
kalbınde kopan fırtanalara
göğüs gerdin.
baharın,
yağan yamurlarda sulandın.
leyleklerin yanında
koklamak isterdim.
yazın,
güneşın altında yandın
bir söğüt gibi
kanatlarım altında
olmanı istedim
sonbaharın,
sevgilim sararıp soldun...
o ben...
o işte...
o yanlız seni seven
işte o ben senin için kara toprak oldum
taş oldum
dayan zemherın kışına,
baharın lodosuna,
yazın kavurucu sıcağına
sonbaharın ayrılık hüznüne
sonra sevgilim.
hayatın hep acılrına alışmamı ama
ölümüne beni sevmeni
hep hep olümüne bekledim
Kayıt Tarihi : 9.9.2002 19:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!