Çiçeğim Şiiri - Funda Söylemez

Sen bir fidandın
Varlığınla umutlandım
Suladım korudum kolladım

Tomurcuk açtın
Sanki dünyama güneş açtın
Umuduma umut kattın
Öptüm kokladım
Yine baktım kolladım.

Zamanla çiçek açtın serpildin
Yapraklarını etrafına devirdin
Gözlerimi alamadım, başka çiçek göremedim
Gönül bahçemde seni sultan ilan ettim

Şimdi bir korku düştü ya içime
Rüzgara düşman oldum, yağmurla kavgalı
Ya koparsa bir tek yaprağın yerinden
Sökülür gibi yüreğim bedenimden
Ya soluverirse rengin, boynun eğiliverirse

Yolu bahçeme düşen bir fidandın
Gönlüme köklerini saldın
Bende büyüdün, beni esir aldın

Çiçeğim,
Sana emek vermişim
Zarar görmenden korkmuş, evhamlara yenilmişim
Sana SEVGİ adını koymuşlar
Ben “Çiçeğim” demişim.

(Mayıs 2005)