Çiçeği Sudan Çektin Şiiri - Hasan Ulusoy

Yol yamacı sararken arkana dönüp bakma
Mahvettiğin dünyamda gözlerini bırakma
Su tutkunu gönlümde Fuzuli’den inkisar
Mısraların vehmine düşürüp beni yakma

Çiçeği sudan çektin toprağa kaldı muhtaç
Düşkünüm dost kapında bu aciz oldu muhtaç
Kırk kapıda dolaşmış bir meczuptan farkım yok
Boş döndü her kapıdan gezmekten yıldı muhtaç

Ölümün dizlerinde sızılı duran başım
Defter O’nun yazan o nedendir bu telaşım
Soluğum bedenimden sıkkın durur usanmış
Yanağımda ateştir gözümden inen yaşım

Sendin sıladan ayrı hürriyete kül serpen
İhanete susarak hainlere gül serpen
Ey nefis sendin bana benliğimi hiç edip
Köpekleşen yolcunun yollarına yal serpen

Sustum yılgın bilindim konuştum deli adım
Deliler dünyasında çerileşmek muradım
Suratıma değen taş dost eliyle atılmış
Dünyada dost sıfatı düşmanlarda aradım

Hasan Ulusoy