Çiçeğe Yürüyen Su Şiiri - Ercan Cengiz

ÇİÇEĞE YÜRÜYEN SU

şarıl şarıl akan suyun sırrıdır, kiri atar dışına
su ki, koşulsuz beslediği ağacı
gölgesinde durup beklemedi bir an
bir tohumdan koca bir çınarı yarattı
ne gülü ayırdı topraktan ne dikeni
su-toprak-güneş ve aşkla

küçük ırmaklar, o dev denizlerle buluştuğunda
çağlayan sesleriyle gümbür gümbür
ayak altında kalanların sesleri yükselirdi meydana
gün gelir de gelirdi, okyanusun o durgun yüzüne
erkenden kanatları değip de kaybolanlar
görünürdü o kabaran dalgaların üstünde

yürekten yüreğe işleyen insanındı bu dünya
çiçekten çiçeğe büyüyen aşkıydı insanlığın
çiçekten meyveye, meyveden fidana dönüşen

çiçeğin tozuyla mimarlaşan o küçücük arının
tankları-toplarıyla kimin ordusu kesebilirdi yolunu

ne derisinin rengi, ne dili, ne sınırlardı ayıran
her devrim öz çocuğuyla beslendi
çekinmeden, en güzelini teslim ederken toprağa
bilirdi doğrulacağını bir gün

her devrim bir bir cevherini yaratırken içinde
güneşten çiçeğe, çiçekten arıya
arıdan bala dönüşünceye süren ince bir sanattı
adım adım, dalga dalga ellerimizde dokunan
işte devrim, işte aşk, işte sevda insanının sırrı

(Adsız Fırtınalar Doğuyor)