Toprak, su, hava,
Dağ, taş, ova,
Bağ, bahçe, Doğa,
Çiçeğe hasret.
Kelebek, kuş, arı,
Süt, aroma, balı,
Ev, yurt, mekânı,
Çiçeğe hasret.
Oğulu, kızı, kaderi,
Ana, baba, pederi,
Sevgi, neşe, kederi,
Çiçeğe hasret.
Orman, çayır, mera,
Yayla, vadi, sera,
Köy, çiftlik, hara,
Çiçeğe hasret.
Irmak, nehir, çay,
Işık, Güneş, Ay,
Yıldızlarla Uzay,
Çiçeğe hasret.
Kutup, Ekvator, çöl,
Okyanus, deniz, göl,
Tohum, yumurta, döl,
Çiçeğe hasret.
Yaz, Kış, Bahar,
Asya, Avrupa, Afrika’lar,
İstisnasız tüm Kıtalar,
Çiçeğe hasret.
Ben, sen, o, biz,
Aydınlık ve güzelliğimiz,
Birlikte, beraber, hepimiz,
Çiçeğe hasret.
Çiçek: Çocuk.
Çocuklar: Çiçek.
Kısaca söylersek:
Çiçeğe hasret!
(Bizim Sevgi Bağları 81)
Kayıt Tarihi : 23.7.2020 16:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!