çIBANIN AKREBE İHANETİ

Her asker uğurlama ayininin uğuruyum
Davulu oldum çingenenin her cuma
Ovuşturma gözlerini an yakın
Sesim yaslanamaz perdesiz cama
Askere giderken bir fanus olarak bıraktı beni babam
Ninemin ellerine Meksika’dan iki serçe bardak
Bakarak bulutun ağaç dallarına
İkizin beni kıramaz, kahpedir İstanbul
Virajlı yollara sığmayan kılıç
İki kanatlı dudaklarımı kesti
Bu filmin sadece bu karesi pisti

Sana gelmeye tutmuyor dizlerim
Boğuyor sözlerim elmayı kar fırtınasında
Elmanın kulağına kirazdan küpe olsam
Dilimi marpuç kılsam ney taksimlerinde
Yer altında kırbaçlı nehir bulsam
Ruhum aşka flama bir köşesi diş izleri
Eşkenardır flama bir köşesi her köşesi

Ben kullanılmamış bir mermerin mor damarı
Ben unutulan yaranın kabuk parçası
Sağır bir denizde bulsam kızıl alevi
Denizde kullanılmamış bir ada bulsam
Saçlarıma tırmık gerek çıbanım har tarlası
Doğar aşkın ay tanrıçası
Boğar gümüş parmaklar ayı
Gümüş parmaklar leş kokar

Ay dalgalarından fışkıran yıldız
Hangi kıyıda kayboldu sünger avcısı dilin
Isırılmayan omuzlarım isyanda kör dudaklara
Köpek öldüren dolduruluyor mavi bardaklara

Martı kanatları fışkırıyor torbadan
Kanatlarla alınıyor hokkadan kan
Sol küreğime çiziliyor bakışları akrebin
Yılana dönüyor akrep
Bir daha çiziliyor akrep güvercin gagasıyla
Dönüyor yılana akrep
Çiziliyor ayakları bir bir serçenin yarasıyla
Akrep dönüyor yılana
Nefesle çiziliyor yanağımın ateş yarısı
Dönüyor akrep yılana
Yağmurdan kiraz, kardan elma saplanıyor çıbanıma
Akrep yılana dönüyor
Akrep dönüyor
Ah akrep