Çıbana döndük Şiiri - Şerafettin Yıldız

Neden esen yelden nem kapar olduk?
Patlamaya hazır çıbana döndük.
Dünyanın kahrına gülüp geçerken,
Sürüsü kaybolmuş çobana döndük.

Aşk ile şakrayıp, meşkle doyarken,
Keklik gibi sayalayıp sayarken,
Gülistanda bülbülleri yayarken,
Şimdi zoka yutmuş bağbana döndük.

Dostluk için akıl, fikir yormaya,
İki dostu bir arada görmeye,
Hasret kaldık dostça hatır sormaya,
Kendimize bile yabana döndük.

Şaşarım dostlarım ben bu hallere,
Aklımızı esir ettik dillere,
Ömrümüzü serdik geldik yıllara,
Yakası yırtılmış kabana döndük.

Şerefim ne çare beyhude sözler,
Kırılan her kalple yanıyor özler,
Bir dost gülüşüne hasret ki yüzler,
Sahibine küsmüş hobana döndük.

(Hoban: Terk edilmiş bakımsız tarla)

14 / 12 / 2010 / 23:25

Ozan.şerefim:Şerafettin YILDIZ