Çıban Çimleri Şiiri - Süheyla Altınkaya ...

ÇIBAN ÇİMLERİ
Ruh: Sönük yıldızlar ormanında
Bir kabuğun zarında gizlenir utangaç.

Havva: Gökyüzü şiir
Yeryüzünün kollarında.
Böler Havva' dan bir gülüşü
Yakamdaki iğne.
Mavi öyküler batar dilimdeki çöl dikenine.

Cennet: Tuba dalları
Yosun kokusunu büyütür köklerinde.
İçli bir şarkıya öykünür kuşlar
Cennet yeli dolanır başımdaki çatkıya.
Bir çıbanı çimlerken
Kalbimden gözlerime
Canıma en yakın yerde.
Kum yakar ağrımı
Su sesinden uzak,
Sarı benizli ,şerit yapraklı sinemakilerle.

Adem: Vahalarımda fışkıran elma
Filizlenir dudağımda.
Kara bir kurt yürür günahın irininde.
Eskir zaman bakırın kızılında.
Savrulan ateş söner dilimdeki külde.
Ekşir adem elması,
Nehir kenarlarında açan
İffet ağacının dallarında.

Sırat: Güneşten çalınan yama
Sırattaki karanlığı kapatır
Ölümü öldürmeye yatan
Er kişi niyetine bir kıyamın kıyısı
Bilir belki görünenin aşağısını
Yende kalan kesik kolla
Havva' dan üşümeler
Eğilir akşamı ören oyalı kaktüse.

Habil:
Martta aranır ağlayan gelin çiçekleri,
Çölde bir yol , beklenen Habil.
Bir serçenin kalbinde üşür.
Karla örtülü bekleyişler
Karabiber ağaçlarının dizlerinde donarak
Habil' in tohumlarını gömer
Karanlığın yedi kat altına.

Yasemen: Ve bir yasemen atar,
Adem dudaklarından
Havva' nın dudaklarına.
Recm edilmiş kelimeler
Taştan suslarla
Dağılır mürekkebi ezberlediği son ayetle
Uçuklar gözleri.
Anne yarısı bir kış dokunur dişlerine
İğne deliğinden geçerek aşk
Karışır sulara,
Azizlerin gazellediği yapraklarla.
Suheyla Altınkaya Turan