Çı-ka-mazsın 1 Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Burası ne yer ne gök nede mahşer
Bilemezsin
Ne cennete benzer burası nede cehennem
İn deseler inemezsin çık deseler çıkamazsın
Belki usanır sıkılırsın amma asla bırakamazsın
Bir gün kızıp öfkelensen, ben gidiyorum desen de
Seni bırakmazlar, bıraktık deseler de dışarıya salmazlar
Sen kendini özgür sanırsın ama özgür değilsin
Yaşıyorum dersin kendine ama yaşadığını bilmezsin
Bu kadar kolay sanma her şeyi
Burada hiçbir şey kolay değil
Girerken de bilmezsin yolunu
Çıkarken de bilmezsin
Girerken gözün kapalıdır belki amma
Çıkarken açık olsa ne fayda
Çıktığın yer sadece nefeslenmek için
Açabildiğin bir penceredir
Oysa sen gökyüzünü bilmezsin
Gökyüzü hayaldir varlığını anlayamazsın
Yaptıklarını aklına sığdıramazsın
Olayları kavrayamazsın
Ne kadar derine dalarsan dal
Daldığınla kalırsın ama asla batmazsın
Burası ne bildiğin ne bilebileceğin
Ne gördüğün nede görebileceğin bir yerdir
Her kula nasip olmaz
Belki girdiğinle kalacaksın belki indiğinle
Ama sanma ki bir gün çıkacaksın
Kafana sıkmak istediğin mermileri
Hep bir sonrakine saklayacaksın
Ama asla yapamayacaksın
Çünkü sen ölümsüzsün
Ölümü tatmışsın ve alışmışsın
Belki ölmek hoşuna gidecek
Belki de asla gitmeyecek
Ama sanma ki bu bir ilk yâda son
Anla ki bu hiçbir zaman bitmedi
Asla da bitmeyecek