Christina Şiiri - Erman Ulusoy

Yıllar öncesiydi
Hani birbirimizi çok sevdiğimiz
Ve ayrılsak ta beraberiz dediğimiz yıllar öncesi
Hatırlıyor musun bilmem Christina
Hani bir gece mehtaba karşı oturmuştuk
Bu yosun kokan sahilde
Başını omuzlarıma yaslayıp
Bir şarkı söylüyordun fısıltı hâlinde
Yosun renkli gözlerin
Rıhtımdan demir alan bir gemiye ilişmişti
Ardından el sallamıştın ufukta kayboluncaya dek
Sonra yüzüme baktın ürkekçesine
Gözlerinden iki sıra yaş damladı
Niye ağlıyorsun dedim söylemedin
Sonra başını omuzlarıma yaslayıp sabah oluncaya dek uyudun
Ve bir gün bizim kasabadan o gemilerden benzer birine binip gittin
Aradan seneler geçti ve geri gelmedin
İzini bulamadım bir daha
Benzer bir gemi demir aldı ayni limandan
Ve her gün ona benzer gemiler birkaç gün arayla
Ben ayni rıhtımdan yalnız başıma
Seni benden ayıran o gemilere el salladım…
Her el sallayışımda gözlerimden yaşlar sıralandı yanaklarıma…
Hani sana o gün niye ağlıyorsun demiştim ya
Anladım niçin ağladığını, çok iyi anladım Christina
Senin yokluğunda demir alan gemileri seyrederken…

06. 08.1969 Erman Ulusoy/ Lüleburgaz