Çhelyabinsk’e Beş Saat

Kubilay Demirkaya
288

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

Çhelyabinsk’e Beş Saat

Yoksulluk gününe mahsus sızılar
Çalarak götürdü diyar be diyar
Gurbet de en hızlı koşan sancılar
Sisli duygu, basık demi çürüttü

Som demir içinde zırhları yaktı
Zihnime bağlandı kördüğüm çaktı
Şaşkın gözlerimden halime baktı
Mağdur tünelinde yâd el büründü

Istırabın bas-bas bağırdığı hal
Özgürlük çarığı ayakta mandal
Titreyen bir kuşun kopardığı dal
Benimle birlikte yerlere düştü

Gözüme o anda bir his bakarak
Mumlardan ışıklı, saçlarımdan ak
O bende üzüntü, siyah yakarak
İşte giderayak bu başım döndü

Ekaterinburg’ta saat altı otuz beş
Hava puslu; gökte görünmez güneş
Şubat ayına has dondurucu eş
Bir ayaz, bir tipi simam da söndü

Buzlu gar yolunda iki kafadar
Çekmişler kafayı akşama kadar
Biri yalpalanıp öbürü hırlar
Peşine takılan sessiz gözümdü

Bir kaç dakika dur sen, yürüyüşüm
Kalbimde küt sesi vurur üzüntüm
Daha şimdi yanımdaydı bu günüm
Nereye kayboldu, tatsız günümdü

Çantamda çile var, mezesi vaydan
Gidiyoruz derin çatlamış faydan
Gurbetin gurbeti kara bir zindan
Meçhulden bakınıp resmimi süzdü

Gar taşında ince işçilik özü
Çakılı tavanda çift kartal gözü
Nasıl bir isabet, kurulan düzü
Sanki gözlerimde Kars’ım göründü

Kalk emriyle kalktı uzun marşandiz
Bir puf sesi, buğu saklandı iz—iz
Ahmet’le bakındık ve gitmekteyiz
Bir kader kanseri bizle öksürdü

Maşın kalktığında gök karartısı
Kandırmış, bellidir hicran yarası
Yağıyor duaların üstüne yası
Dokundu isteksiz, aniden ürktü

Trene sessiz kalan yol kavrulmakta
Raylarda baş başa yel savrulmakta
Rusçayı bilmeyen dil kıvrılmak ta
Sarhoş fos halime arkadaş güldü

Yanımda ki yoldaş Diyarbakırlı
Halinde gariplik yoksul çarıklı
Anladım ki bu ben, benimle farklı
Düşüncede değil ve fikri hürdü

Ahmet’e, Rus kadın bir tas getirdi
Üstüne ne mene bir şey ekledi
İçine su karıp Ahmet’e verdi
Benim içim allak bullak dövündü

Yedi Ahmet; bu tas içindekini
Tane-tane iplik biçimdekini
Çala kaşık vurdu kendindekini
Lopur-lopur yutan mideye döndü

Afiyet, bal-şeker olsun be Ahmet
Dediğime pişman ettin be Ahmet
Benimde ipliği yedin be Ahmet
Üst üste sigara yaktıkça güldü

Uyku göze hücum etti edecek
Buz gibi bir hava buz titretecek
Umut neşter oldu bizi biçecek
Nefes imha oldu canda can büzdü

Tek tük sigaraya sardığım kafa
Elimde bir kadeh, rakımda ifa
Meret ranza gelmez bitik insafa
Başımı koymadan yastığı söktü

Pencereden uzak ışık akisler
Vurdukça karlara sarhoşluk demler
İçimde bir tufan kopacak, bekler
Beni benden çalma, es geç üzüntü

Rezil rüsva etme bu yaban elde
Bırak ta gidelim han beklemekte
Biz yolcuyuz, yollarda gezinmekte
Az var, Çhelyabinsk ışığı göründü

Üşümek diz boyu; soğuk mu soğuk
Sıcak ateşlere sobadır kovuk
Nereye saklandın ısıtan kabuk?
Bir yüze, bir cana ayaz üşüştü

Donduk; nal mıh kesti şaklayan dişler
Yer oynadı, tut göğü düşünceler
Kurtuluş, son çare mahpusluk haller
Beynimizde soğuk bizle dövüştü

İşte, en sonunda geldik mahpusa
İndik; saat on bir otuz, gönül kurusa
Islak nağme gözlere mil dokusa
Kıvrılıp uyumak içimi dürttü

(2008)

Kubilay Demirkaya
Kayıt Tarihi : 15.1.2014 21:54:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Kubilay Demirkaya