Dalıyor gözlerim ışıl ışıl parlayan cezve yıldızlarına bakarken
Ve yirmi yıla sığdırdığım dert yükünün ağırlığı çöküyor Omuzlarıma
Bu yirmi yılın içinde seni arıyorum
Başlangıcında yoksun
Ortasında yoksun
Sonunda bile olduğuna şüphem varda
Yinede sana olan sevgimden taviz vermiyorum dağlara
Şuanda ben sınırlarımın gözlerini çizdiğim
Özgürlük kavramından uzak
Bir dağın tam zirvesindeyim
Her birine ayrı bir anlam yüklediğim
Sınırdaşları gülümsüyor yüzüme
Seni anlatmak kadar zor acılar saplanıyor bedenime
Yinede seni sevmekten vazgeçmiyorum
Çünkü ben seni vazgeçmek için sevmedim
Sırf sevgi muhabbeti olsun diyede sevmedim
Ben seni
Güzelliğin resmi
İyiliğin adresi
Ahlakın temsili olduğun için seviyorum
Ve daldığım derin uykudan
Cezve yıldızların kayboluşu uyandırıyor beni
Anlıyorum ki cezve yıldızları
Aşkımıza sadece bir vesile
Ben senin sevdanla düşmüşüm dile
Hiç engel olamadım
İçimdeki sevda seline
Artık ne cezve yıldızları
Nede sınır taşları
Teselli olmuyor yangın misali özlemime
Sen kilometrelerce uzakta
Ne kadar layık olabiliyorsun sevgimize
Bilmiyorum ama
İnan ben aya yataklık
Güneşe ev sahipliği yapan dağların zirvesinde olsamda
Seviyorum seni
Ölümün gölgesinde ölümüne
Kayıt Tarihi : 27.9.2009 15:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)