Öyle bir cezir başlamış ki insanoğlunda,
çekilmedik yeri kalmamış merhametin,
..huzurun, insaniyetin...
Kabuk altında kanar bırakılmış
Açlık, endişe, ürkütülmüş tîn...
kasık kaşınması için sevişir olmuşlar,
aşk yok, içinde erimek yok aîdiyetin...
can çekişen her melek nefsini sınar,
tırmalayan her şeytan ömürlere kasıt!
hatırla...yola çıkarken neydi niyetin?
akçe için her şey mübah!
kıran girmiş edebe,
ehemmiyeti artık yok mahremiyetin...
Çalan çırpan dolaşır,
katil azraile dalaşır,
paslanmıştır artık ederi izzetin...
MEDdi başlattı çarpıtılmış medeniyetin,
cezir ile eksiliyor ışığından sâfiyetin,
...bilhassa aşk,... aşk yok artık,
....keşke kıymetini bilseydin...
02.02.2006
Romanya
(19:20)
Andrea and
Kayıt Tarihi : 3.2.2006 00:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
MESNEVİ'DEN 1420. NCİ BEYİT: İnsan da bir an olur, kurtluk zuhur eder, bir an olur, ay gibi Yusuf yüzlü bir güzel haline gelir. İyiliklerle kinler gizli bir yolda gönüllerden gönüllere gidip durmaktadır. Hattâ insandan, öküzle eşek bile bilgi sahibi olur, akıllanır,hüner elde eder. Serkeş at, rahvan bir hale gelir, alışır. Ayı oynar, keçi de selâm verir. Köpeğe insanın huyu geçer, nihayet çoban olur, av, avlar yahut sürüyü korur. 1425.NCİ BEYİT: Eshabı Kehf’in köpeğine onlardan öyle bir huy sirayet etti ki sonunda Tanrı’yı aramaya koyuldu. Kalpte her an bir çeşit şey baş gösterir.. insan bazen şeytanlaşır, bazen melekleşir.. bazen tuzak kesilir, bazen yırtıcı hayvan! Aslanların bildiği o acayip ormandan, gönüller tuzağına gizli bir yolu bulunan o meşelikten, İçten içe hırsızlık et, can mercanını çal! Ey köpekten aşağı, âriflerin gönüllerinden o mercanı elde et.! Madem ki hırsızlık ediyorsun, bari lâtif inciyi çal! Mademki hamallık ediyorsun, bari yüce bir yük yüklen!
evet galiba aşk hırsa yenildi..
ama neden?
%%%%%%%%%%%%%%%%
Daha özgür bir sevda
Daha güzel bir dünya olacaktı güya
Dalında titremek
Tetikte beklemek düştü payına
Hani nerde
Bize söylenen
Vaad edilen değil bu dünya
Vedalaş acıya hüzne
Vedalaş sana dikte edilene
Sözcükler yetmez aşka
Yer aç kendi hikayene
Sen sevgi mi dedin
Yinelenen yalana
Hangi sevgi öğretti
Sevgiyi sana
Aşk vahşidir güzelim
Yahşidir aşk
Sen
Aşk mı diyorsun
Evcilleşmiş olana
M AHMUT NAZİK
9 AĞUSTOS 2007
MERSİN BOZYAZI DEREKÖY
Saygılar
Med-cezir
Final sahnesiydi
bir filmin
sanki sözlerin,
ne kavuşmayı
becerebildin
ne unutulmayı.
Kervanlarımın
kaybolduğu
bir çöl gibisin,
ne bir serap
oldun gözüme,
ne de bir vahasın
artık gönlüme.
Nergis bakışlarından
mahrum olalı beri,
kısıktır sevdaya sesim
ruhum bedenime dar,
derdim dünyalar kadar.
Deseydin ki,
senin celladın olacağım
kalbine keskin hançer
sokacağım,
mahkumun olmaya
dünden hazırdım.
Deseydin ki eğer,
med oldum uzak denizlerde
cezir olmak için
Aden’e bile koşardım…
İhsan Altınışık
TÜM YORUMLAR (17)