Cezbe Şiiri - Ahmet Ferit Coşan

*

o
*
o

o
*
o

- düm -

-hani her zaman gelecektin diye söylendi
-geldim ya işte, ne olursa olsun, yetmez mi?

öyle demek istemedim...(mütebessim) hoşgeldin...hoşgeldin!
hasretin nicedir sınamaktaydı sabrımı, sabrım bir aciz semazen,
dolaylarinda 'Sen' fikrinin arzu ve şevkle deveran eyleyen,
dönen, dönüp, sönüp dirilen...
matemim yok, garezim, isyanım hele hiç mümkün mü?
varlığını zikr eyledim, nefsime katık eyledim,
nefsim bir ney, delik deşik bir kamış, ah-ü zar içre
Muhabbet meltemi ile tatlı tatlı ürperen...

can, yüreğin en yüksek ötesi, gönlün yanıbaşı,
pınar misal akan sözlerden, ruhum paklıkla doldu,
ne akrep, ne yelkovan cesaret edebilir dönmeye,
şebnemler taşan buğulu nazarlarına kestiğinde alemim.
alemim, şol kainat hep sensin, senin ismin ve cismin,
yer ve gökte, herşeyde ve tüm boşluktadır tecellin...
yar demeye kıyamadığım, içim kavuran ateşlerin kor özü,
sözün özü, fedadır uğruna muhabbetinle 'Ben' halinden 'Biz'e geçen...

-Sen Yar, Ya Mutlak! söyle hele ne zamandir kavuşmak? diye sordu
-mutlak kavuşuruz ey Sevgili, sabret, bir gün mutlak deyu salık verildi...

- tek -