CEZBE
Mevsimlerden kimsesiz bir sonbahardı
İklimlerden yalnızlık
Unuttuğum bir şeyler vardı
(seraplar görmeden yürümek gibi)
Unuttuğun şeyler vardı senin de
Yokluğunu bırakmıştın ardında
Uykusuzluğunu
Yorgunluğunu
Oysa alıp götürmeliydin kendinle
Mevsimlerden hüznün baharıydı
Üstelik yağmur yağıyordu
Cezbesiyle yanıyordum yokluğunun
Yokluğundu teması
Bütün şiirlerimin
Oysa
Mantıksal bir izahı yoktu yaşananların
Söylenecek ne çok söz vardı
Söylenecek ne çok şarkı
Hani bıraksalar
Her şiirde bir iki dizem olsun isterdim
Ama yokluğunu bırakmıştın ardında
Bir de yorgunluğunu
Şimdi
Bana kaldı bakabilmek onlara
Biliyorum
Büyüyecekler gün geçtikçe
Yokluk dolduracak her anımı
Hayat sarmalımı
Vakit hüznün baharıydı
Ben cezbesiyle yanıyordum yokluğunun…
Kayıt Tarihi : 28.7.2009 14:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!