Cezbe Şiiri - İbrahim Bayraktar

Saçları simsiyahtı, gözleri canlı,
Dünya'ya ne kadar da güzel bakardı.
Henüz on sekizinde, dünya güzeli,
Değdiği yüreği kor gibi yakardı.

Bir gonca gelincikti narin dokusu,
Gönlümü hoş ederdi yarin kokusu,
Kalbinden kalbime erişen duygusu,
Heyecanıma heyecanlar katardı.

Kuzum, bu ne incelik, bu ne zarafet?
Serpilip büyümüşsün olmuşsun afet.
Hem güzellik, hem zarafet, hem nefaset;
İnsanı cezbedecek başka ne vardı?

Değişen hiç bir şey yok dünden, yarına,
Yanmışım o masum güzelin nârına,
İçimde saklasaydım elin arına,
Ömrümce burnuma hasreti kokardı.

17.10.2006/Ankara