Cezam Yalnızlık
Çilekeş gönlüm yine düştü karakola.
Tam kurtuldum derken
Tekrar tekrar yakaladı hayat polisi.
Hayat yargıladı insafsızca
Zaman yüzüme tokat ata ata şahitlik etti.
Çalmaya çalıştığım mutlulukları.
Kader mahkum etti yalnızlığa.
Şimdi!
Demir parmaklıkların arkasındayım,
Akıp giden yaşamı izliyorum.
Sessizliğimi katık ettiler yanıma
Yoldaşım yalnızlık
Cezam müebbet…
12.07.11
Canan UNCU KARAMAN
Kayıt Tarihi : 12.7.2011 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Yalnızlık' elbette cezadır... Kimin verdiğine bağlı? Siz, size vermişseniz, bence üzülmeyin, hatta 'yalnızlığın tadını' çıkarın... İnanın 'dışarısı çok acımasız...' İçiniz daha rahat, daha samimi, daha güvenli...
Güzel bir şiirdi.. Temasıyla, finaliyle, etkin imgeleriyle... Tebrik ederim... Şiiriniz değeriyle listemde olucaktır...
Saygılar, selamlar...
TÜM YORUMLAR (2)