Haydi durma kus yüreğindeki kini.
Karşımda masum rolü oynamana gerek yok ki.
Ben görebiliyorum gözlerindeki nefreti.
Senin kinin bana değil bensizliğe besbelli.
Kaybettiğin ben miyim yoksa benliğin mi?
Sen kendini sevmedin ki sevebilesin beni.
Sen sevginin anlamını bilemedin ki sevebilesin.
Sevgi sana uzak,sevgi sana tuzak çünkü kin yüklenmişsin.
Taşıma artık o yüreği değeri yok sende.
Konuşma,kullanma sevgi kelimelerini dilinde.
Ben senden öğrendim kin ve nefreti.
Sen giymek istedin yalnızlık kefenini.
Suçum neydi bilmiyorum cezam oldun.
Mumla mı aradım seni nerden gelip beni buldun.
Yüreğime hançer gibi sözleri hep vurdun.
Ben biçare sen ise mutlu mu oldun?
Beni tanıdıysan eğer ben kalırım ayakta.
Seni tanıdıysam senin sonun bataklıkta.
Yapa yalnız kalacaksın bu kalabalıkta.
Sanma ölümün olacak yatakta.
Kayıt Tarihi : 16.2.2008 01:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!