Ağustos sıcağında beyinler gevşiyor
Güneşin kucağında yeryüzü ığıl ığıl
Ateşten yanıyormuş…
Ve bir yürek
Hürriyete atıyor,
Bir beyin düşünmek istiyor,
Şu mahkumlar misali
Hürriyet arıyormuş.
Ama,
Ağustos sıcağıyla güneş
Nasıl uyuşturduysa dünyayı;
Pis kokan, iç karartan
Cezaevi ona eş,
Gevşemiş beynimin yayı…
Düşünceye kim hükmeder,
Olur mu düşüncenin sonu?
Bu ağustos ayında,
Cezaevinde Ağustos…
Ben düşünce vurgunu
Ben fikirler yorgunuyum,
Çok şey düşünüyorum
Anlatamıyorum…
29.08.1981 Erzincan
Mehmet CebeKayıt Tarihi : 12.12.2012 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Askerliğim sırasında Erzincan'da, Askeri Ceza ve Tutuevindeki görevim sırasında yazılmış şiirimdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!