önce masum acı geçti vicdan kürsüsüne
konuştu sessiz çığlığında gözyaşları
akabinde baş kalktı doğruldu boyun
dikleşti kibirli burun
gök yarılıyor ikide bir kapatıyor pamuk bulutlar
düşünceye sis inmiş yapışmış yalnızlığın çiği
kemikler çatırdadı yürürken sevda patikasında
kan kan vardı direncin tırnaklarında
intikamdı kendine tatlı bir huzurdu yürekte
garipti çelişki ufak ufak çöreklendi içine
hayal miydi ki çimdi etini acıdı teni
acı bu kadar basit miydi
düşündüğü bu çeşit acı değildi
daha derin olmalı iz bırakmadan göz yaşartmalı
kalp durdurmalıydı
eğildi su birikintisine gözüne yıldırım düştü sanki
kara karar verilmişti beyinin kıvrımlarında
gülümsedi
intikam sevgiyi yenmişti
en büyük ceza
kendinden mahrum etmekti
terk edecekti(!)
daha sonra ögrendi
acıyı da buldu
beterin beteri vardı
kim mahkum edilmiş
cezayı kim kime vermişti
Kayıt Tarihi : 20.6.2003 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ancaaaakkkkk..;öfke ve intikam duygularının insan yüreğine yük olduğunu da belirtmeden geçemeyeceğim..
Tebrikler Şule
Sevgiler
Ve geciktiğim için özür
TÜM YORUMLAR (10)