Ceza Evimi Dünya Mı...

adına yaşam mı diyorsunuz ne diyorsunuz bu dünyada varolma savaşının bilmiyorum ama öylesine ağır geliyor ki taraf olmak öyle ya da böyle... her taraftan kıskaca alınmış bir ateş çemberi içerisinde birbiriyle adı ne olursa olsun bu savaştan bıktım ve yoruldum ben artık.. sevgi savaşı, aşk savaşı, iktidar savaşı, para savaşı kimsenin çemberden çıkma şansı yokken kimse birbirinden bir eksik ya da fazla değilken bu savaşın farkında olarak anlamsızlığını düşünerek sizinle bu çemberde kalmaktan bıktım artık...

bıkmakla kurtulunmuyor onunda farkındayım, çıkmak isteyince çıkamadığım bu çemberin içinde sadece ateşin azabını artırıyor... çemberi daha da daraltıyor... daraldıkça daha çok yaklaşıyorum size, siz bıktığım insanlarıma...
bunaldım... hemde çoookkk bunaldım...
gitmeliyim artık...

doğduğu cezaevinin bahçesine diktiği fidanla büyüyen bir çocuk gibi
gökyüzünü özgürlük özlemiyle seyrettiğini biliyorum
boşa heveslenme gönlüm
ölüm sana yaklaştırılana kadar
bu cezaevinden çıkış yok...