Bütün kırlangıçlar göçüp gitti
Yine bir başıma kaldım gönül dağıma
Ne bir dalım kaldı baharda yeşerecek
Ne kimsem var beklediğim ansızın çıkıp gelecek
Bu ne aşktır ne cefadır
Ne zülümdür ne sevdadır
Doğarken alnıma yazılan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kalemine sağlık. ikilem yaşarız zaman zaman. iyi örnekti
İlyas abi şiirin tamamı yokuş çıkarken, son mısra yokuşu iniyor... :) hehehe
selametle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta