bir veda etmeden giderim dedim
bakarsın ardımdan, sarar kederim
ben kuşların göçtüğü mevsimdeyim
bana durmak yasak anla “kedim”
sen kışlarda kal, donsun ellerin
çığ gibi dökülsün her an yokluğum
bu bir bedel ki en büyük ihanetin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta