Ceza Şiiri - İsa Yılmaz

bir veda etmeden giderim dedim
bakarsın ardımdan, sarar kederim
ben kuşların göçtüğü mevsimdeyim
bana durmak yasak anla “kedim”
sen kışlarda kal, donsun ellerin
çığ gibi dökülsün her an yokluğum
bu bir bedel ki en büyük ihanetin
bin umutla sevdikten sonra gidişim
sana asrın cezası olsun “kedim”

sen bilirsin bunu neden hak ettiğini
beni unut, hemen unut istemem seni

yağmurlarını da alıp giderim sonra
hiç sönmeyen bir yangın olur yüreğin
helal olsun sana varsa da vebalim
beni unut, hemen unut istemem seni
mahşerde de görmek istemem seni
yine de derim ki mutlu ol “kedim”
sonsuza dek en güzel rüyalarla uyu
ama benden uzakta.. çook uzaklarda

rüyama bile istemem seni
varsın kabus görsün gözlerim
ateşe dokunsun varsın ellerim
bu da bana varsın aşkın cezası olsun…

05.VII.09