Ceza Şiiri - Kemal Çinçin

Korkular büyütüyorum içimde gideceğine dair
sıkıntılar besliyorum
hüzünler kokluyorum
nice umutlarımın katili oluyorum
sonra da teslim olup
cezamı çekmeye başlıyorum.
müebbet hapislik
kader, kısmet diyorum
vardır bu işte de bir hayır
duyuyorum
çevremde benim gibileri gördükçe,
teselli buluyorum.
üstünde gezindiğimiz kaldırımlar, çimler
ve tattığımız, dokunduğumuz her şeyi
daha bir yabancı buluyorum.
dahası kendimi el gibi hissediyorum
pişmanlık beynimin içinde sıkışıyor, yer bulamıyor
senle doluyum tıka basa biliyorum
arada selamını alıyorum
bir af çıksın diye dualar ediyorum