Ceza Şiiri - Mehmet Nacar

Göğsümü okşayan rüzgârı dinle,
Bir mesaj getirir maziden bize.
Öpücük donanmış ıslak sesinle,
Derinden derine hükmeder öze.

Ummanda yıkandık, hayale daldık,
Felekten kaç gece, kaç gündüz çaldık?
Dünya mı yalandı, biz mi masaldık?
Rüzgârın üflüyor yandığım köze.

İster anla beni, ister niçin de,
Dünyaya gelişim senin için de.
Büyüne kundaklı ömrün içinde,
Baharı yaşarım ermedim yaza.

Fırtına süs olur bindiğim salda,
Gözlerin görünür açtığım falda.
Bir gece yarısı kapımı çal da,
Ayrılık olmasın razıyım naza.

Duygumun kalbine meyhane kurdum,
Hasret şişesinin dibine vurdum.
Kıvrılan zülfünden pranga ördüm,
Tel oldun bir ömür çaldığım saza.

Al artık masamdan boş bardakları,
Eserin saçımın gümüş akları,
Bağrımda yer arar hüzün okları,
Ne zaman dolacak verdiğin ceza?