Boşa geçti günler..
Aynı sıradanlık,
aynı umursamazlıkla..
Ne verdin bana dünya?
Ve neler götürdün benden?
Şimdi soruyorum içimdeki çirkin prense,
sen miydin beni sürükleyen uçurumlara?
“İçinde umudu büyüt” dediler
Sanki yarın olunca düzelecekmiş gibi her şey..
Öyle olmadı
Olmazdı
Büyüyen her umut küçücük kaldı her defasında..
Söndüler birer birer..
Şimdi kimyamı değiştiren her kadına
lanet eder oldum..
Ben kendi sıradanlığımla mutluyken,
Geçip giden günlere acımazken,
Gelen her yolcu bir havlu çaldı
yüreğimin çeyrek pansiyon otelinden..
18.05.04
Hakan LimanKayıt Tarihi : 24.6.2004 01:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!