Yarınlara gönderdim neşemi sevincimi
Bugün gamzemden bihaber yüzüm.
Bir bilinmezliğe gönderdim keyfimi
Bugünlerde ırakta gönlüm.
Sevdanın bir adını biliyorum,
Adının gayrısından habersizim.
Gözüm dalıyor uzaklara
Benden kaçıyor bedenim sesim ve gözlerim.
Bir ben kalıyorum gayiblerde sessiz sedasız
Bir de beyaz mürekkepli kalemim.
Bir ben yazıyorum bana,
Birde mürekkebini bir ben gördüğüm kalemim.
Uzaklara dalan gözlerimi
Tuttuğum gibi önüme savuruyorum.
Bir ben göremiyorum kendimi birde hiç kimseyi görmeyen herkes.
Bir tek sen görmeliydin beni, kimsenin beni görmediğini bir sen bilmeliydin.
Neyse!
Yalnızlıklara yazıklar olsun,
Yazıklar olsun benim gibi bana...
Ben yine bana kaldım, çeyrek insanlara kalanların arasında....
Kayıt Tarihi : 25.4.2016 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/25/ceyrek-insanlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!