Çeyrek Asırlık Sevda Şiiri - Muhammed Tü ...

Yağmurlu bir gün akşamüzeri ıslandığımı bile bile yürümeye devam ediyordum.Durmadan hızla yürüyordum. Tüm o yağmurun ve rüzgarın şiddetine rağmen yürüyordum.Bir yandan da kalbimde güneş açıyordu.Tüm sıcaklığıyla beni ısıtıyordu sanki. Ancak o an farkına varmasam bile o gün hayatımdaki mutluluk perdesinin kapanışına doğru yürüyormuşum meğer.
Ne yer ne gök durmaz yağmur,rüzgar,çamur hepsi bana gitme derde duymam tek bir ses,tek bir nefes.Eski bir Cadde yeşilli pembeli mermer döşeli.Evlerde bir sel kırmızı tuğla dizili eski çatılara ilk yağmur damlası düştü düşeli.Daracık pencerelerde bakışlar ki kapanmaz göz bebekleri.Yağmura aldırış etmeyen beni izler hep düşünceli.Durmaz yürür bedenim kalp kamçım ensesinde, bilmez ki bu gün son seferinde.Açılmış bütün şemsiyeler insanlar yağmurun öfkesinden kendini kurtarıp bir köşeye çekilme peşinde.Epey uzun yol gittik.Gözlerim bana yalan söyler sanırım da hepsi gerçek,hepsi diri.Kalbim bitik,aklım yitik.Çeyrek asırlık sevdayı bir dakikada bitirdik.Kanayan yüreğime tercüman göz yaşları,süzülür çehremden damla damla kan.Taşınmaz bir yük ruhun büyük terazi kefesinde çeyrek asırdır sade mutluluk doldurduk karşı kefeye lakin bu dev yükün yokmuş ki bedeli.Gücü yetmez ruhun büyük terazisi çöker artık olmaz telafisi.Dizler çekmez olur aciz bedeni söndürmez ki bu ateşi birkaç yağmur tanesi.Hani nerde kalp güneşi,bitti mi mesaisi?
Madem yok kalp güneşi işte yerine karanlığın içinde bir güneş esintisi,aydır bana edecek sevda tesellisi.Unutulmuş sevdam bende bilirim elbet yoktur tesellisi,lakin bir ümittir hepsi hepsi.Gerisin geriye dönerim.Adımlar sert,her adımda daha çok sıçrar pislik.Caddelerde halen sürmekte bitmek bilmez şu acı sessizlik.Yol şimdi daha uzun,daha yorucu.Hepsinden öte düşünceler boğar insanı ne zor şeymiş şu çaresizlik.
Karanlığı yeni hissetmiş sokak lambaları.Banadır aldanmış yüreğimedir parıldayan ışıkları.Hakikat ya heves kapladı yüreğimi.Batan her güneşe bir teselli ay,ay yetmedi mi? Her aya bir teselli tek bir sokak lambası.Gerçek ortada işte her şey besbelli.Birkaç dakikada birkaç kare dağladı su koyu kahve gözlerimi.
Sis kapladı etraf.Kimse kalmadı sokaklarda benden taraf.Yağmur dahi sustu.İşte acımasızlığın kulak tırmalayıcı uğultusu.Yok mu ateşler içinde kavrulan yüreğime bir damla su? Koskoca gün,sade acı düştü bize bu gün.Üzülme bitik yürek.Sen dinlen sana uyku gerek.Yitik akıl ne güne duruyor.Sensizlik ona yeniden doğuş.O bilir elbet bu dünyaya nefret gerek.İşte daha şimdiden burda, karşıda geliyor pinekleyerek.Kus nefretini akıl denen usta sanatkar sana ihtiyaç var.Hile yaptı, dünya denen sahtekar.Biriniz sanatkar biriniz sahtekar,görelim bakalım hanginizde as var.
Hayat durmuyor acıdan inlesekte,sevgiyle dünyaya gülümsesek te,işte hayatın büyük bir cilvesi.Bu kısacık parça da,geçmişte kalmış bir zamanlar dünyaya gülümseyen bir aşığın nasıl acıyla inlemeye itildiğinin hikayesinden sizin payınıza düşen bir yağmur tanesi…(M.T)