Ceylin'in İstanbul da Şiiri - Nebi Ünler

CEYLİN’İM İSTANBUL DA
(Yusuf Kurum adına...)

İki yılın sonunda, dünyalar benim oldu
Daha yeni öğrendim, Ceylin’im İstanbul da…
Kozan Yusuf’a zindan, İstanbul Yusuf doldu,
Daha yeni öğrendim, Ceylin’im İstanbul da.

Darılmıştı sevgili, Aydın’da biliyordum,
Bütün dileklerimi Aydın’a diliyordum,
Ceylin’li düşlerim de Aydın’a geliyordum,
Daha yeni öğrendim, Ceylin’im İstanbul da.

Gelip çalsam kapını, açarmısın sevgili?
“Niye geldin” diyerek kaçarmısın sevgili?
Yoksa heyecan ile taşarmısın sevgili?
Daha yeni öğrendim, Ceylin’im İstanbul da.

Ceylin’in Yusuf’uyum, Ceylin’siz yaşıyamam
Şu hayatın yükünü, Ceylin’siz taşıyamam
“GEL” demezse gidemem, çatılmış kaşı yaram
Daha yeni öğrendim, Ceylin’im İstanbul da.

O söyledi ben yazdım, Yusuf'un Ceylin'ine
Dilerim tez kavuşur, Yusuf'um Ceylin'ine
Yılgın Yağmur de haydi, Yusuf koş Ceylin'ine
Bende yeni öğrendim, Ceylin'in İstanbul da.

Kozan, 24.01.18 – 14.42 Yusuf Kurum'a armağanımdır