Kırık yine gönlümün sazı
Kırdılar.
Adını koyamadığım!
Toprak kokusu bir sabahta,
Yaralı bir ceylan getirdiler vatanıma.
Avcılığıyla övünüp
Avının şehvetiyle çılgına dönen bir avcı
Olamadım hiç bir vakit.
Olmayacağım...
Ben hep aşık kalacağım
Ceylana! ! !
Anlamaz ki yüreği nasırlaşmış avcı
Gözyaşlarını ceylanın,
O güzel gözlerinden akan yaşları! ..
Kan olur yüreğime damlar hep
Ağlamamak elde mi?
Gülmek...
İşte o imkansız oldu artık.
Her gün bir ceylan ağlıyor,
Avcılar yine hava atıyor birbirine.
Ben belki de bir gün
Hani olur ya Bodrum dağlarında yaralı bir ceylan
Oluveririm...
Çığlıklarım gelmesin isterim kulağınıza
Gözyaşlarımı hiç görmeyin isterim
Ben Bodrum dağlarında
Ve bir de avcı
Bakalım kim kimi vuracak kalbinden? ! ?
Kayıt Tarihi : 1.8.2004 20:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Volkan Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/01/ceylanin-gozyasi-yasalari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!