Ceylanî Münacat Şiiri - Ahmet Hamdi Ceylan

Bir derya içindeyim, var mı çıkan?
Kalbim seraba, gönül mestâne,
Aşkın ateşinde yanar gönlüm,
Yâr ile dolaşır, arar daimâ.

Bahr-i aşkın dalgalanır içimde,
Mâh-ı muhabbet parlar gözümde,
Aşkın cemâlimde mest olur beden,
Hû gibi âşık, kudretinle sen.

Dil-i hicranda bir yar ararım,
Gönlüm gurbette, hâlâ yar arar,
Aşkın divânesi, yandıkça yanar,
Dertli gönlüm sana yine varar.

Yakarma ateşiyle yanar içim,
Aşkın mecnunu, gönül mübtelâ,
Zülfüm teline düştüm dertli can,
Sensiz harap, yıkık dökük kalan.

Bir katre gözyaşı, denizler dolusu,
Aşkınla doldu gönül kadehim,
Sözler yetmez ki anlatayım sana,
Varlığına şükretmek dilimde.

Ezelde yazılmış bu aşk destanı,
Her bir kelamınla cemâl-i bâki,
Ezelde meşhûr, mânevî aşkımız,
Yâre muhabbetle sâkî canımız.