Tutunmak gerekli diyorum
Baslamaliyim biryerlerden
Umutlanmaliyim yasamak için
Kuru toprak gibi dagilan bellegimde
Bakislarin geliyor aklima birden
Kapilip gidiyorum, baska zamanlara
her sabah doğan güneşle
bir yaprak daha kopar dalından
buğulanır gözleri ufukların
uzanırken sevgiye uzaklardan
titreyenelleri umutların
gözlerimde derinleşir keder
Çokşey söylemek istedim aslında
Boğazım düğümlendi, diyemedim
Gözlerim doldu, iç geçirdim, söyleyemedim
Korkumdan değil, cesaretimde vardıda
Sözcükleri cümlelere, dökemedim
Herşeye rağmen seni incitemedim
Daha onüçündeydi evlendirilmişti
Çocuk olmadan anneydi şimdi
Yıllar akıp geçiyor
Hızlı adımlarla ayak uyduruyordu
Biri hasta dört çocuğu olmuştu
Hayatındaki en güzel şeyse
Ne geceler uyanırdı sabaha,
O sıcak aşk yatagımızda
Kanatlanıp uçardık seninle
Aşk dolu dakikalarda
Bir sabah ne olduysa
Çığlık çığlığa o sesle
(doğur artık güzellikleri)
sıcak bir yaz günü
terk edip gittiğinde
alevi sönmüş ateşin
koru kaldı geriye
Yine doğmakta güneş
Uykusuz gecelerimin üzerine
Yorgun düştü yine umutlarım
Bakamaz oldum enginlere
Gözlerimde ruhum gibi
Alıştı artık karanlığa
Köklü bir ağacın
Narin dalında bir çiçekti o
Zamansız güneşin sıcaklığıyla
Kapıldı yalancı bahara
Halbuki nebir çiçek nede meyveydi daha
Koparttılar dalından turfanda diye
Hava soğuk, yerde kar
Üzerinde ayak izleri var
Kimileri narin basmış
Kimileri hoyrat
Ama bir iz varki içlerinde
Küçük ve çıplak
karanlığa gebe izlerde
tir tir titredim ben
güya mertliğin sesi vardı
asi esen poyrazda
adını dostluk koymuşlar
menfaat kurşunlarının
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!