Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Vicdan vicdan vicdan ...
Güne düşen şiiri şairi Rahmetle anıyorum...
On bir ile altı hece arasında süzülen bir şiir.
Heceye yaklaşan serbest şiir.
Uyak ve heceden kısmen nasibini alan şiir, anlam ve vurgu yönüyle ön plana çıkıyor.
Durak, hece ve uyaktan ziyade, ana fikri ve anlam vurgusuyla öne çıkan şiirler vardır.
Bu şiiri beğenenler kadar beğenmeyenlere de saygı duymak lazım. Görüştür ve her görüş bizim için değerlidir.
Antolojini en güzel yanlarından birisi de her görüşe saygı duyup; popüler olsun olmasın imkan ölçüsünde her şaire yer vermeye çalışmasıdır.
Üstada Allah Rahmet eylesin.
Şiirin en güzel mısrası:
Ceylan ben seni vuramam...
Şiire de zaten başlığını vermiş.
Bir bakıma doğru bir bakıma yanlış bir tespit benim düşünceme göre ; 1. Kıtadaki beni sözcükleri gereksiz kullanılmış değil anlatımı zenginleştirmiştir şayet beni sözcüklerini çıkardığınızda yavan bir kıta olur idi. Nerdeyim kelimesinin kullanılmasında da bir sakınca görmedim açıkçası şiirin okunuşu açısından akıcılığı sağlamış ve birçok şair tarafından gerek hece uyumu gerekse akıcılık yönünden bu kelimeler kullanılır bildiğim kadarıyla . Bir hatam varsa affola.
Saygılarımla.
Kendi şiirlerime de beklerim yorumunuzu iyi günler dilerim.
Burası bir şiir sitesi. Güne gelen şiirleri didik didik incelenmesinden öncelikle kimse gocunmasın. Yapılan eleştiriler şahıslara yönelik değil şiirlere yöneliktir.
Kısacık bir şiir olmasına rağmen bir sürü yazım yanlışı var. Şiirde geçen “Saklananıp” ne demek? “nerdeyim” değil “neredeyim”, “degilim” değil “değilim” olmalıydı. Şair paylaştığı şiirleri mutlaka okumalı, hatalarını düzeltmelidir.
Şiir toplam 14 dize. Bunun 6’sı "Ceylan ben seni vuramam”. Geriye şiir adına bir şey kalmamaktadır. Ancak şairin ismi meşhur olunca her nedense herkes şiiri çok beğenmektedirler. Doğruyu ise söylemekten kaçınmaktadırlar.
Şairin hece yazma gibi bir gayesi olmasa bile normalde bu şiir bir hece şiiridir. 2. ve 3. kıtalarda hece hatası bulunmamakta ve bu kıtaların tüm dizeleri 8 hecelidir. 1. Kıtanın ilk ve üçüncü dizelerinde gereksiz kullanılmış olan “Beni” sözcükleri bu dizelerden çıkarılsa ve “Saklananıp” yerine sözcük doğru olarak “Saklanıp” şeklinde yazılsaydı bu kıta da 8 heceli olurdu.
Şiirde özgün bir imge ya da şiire lezzet katacak bir unsur göremedim. Kimse kusura bakmasın şiiri beğenemedim.
Saygılarımla.
Seğmenoğlu
Bir bakıma doğru bir bakıma yanlış bir tespit benim düşünceme göre ; 1. Kıtadaki beni sözcükleri gereksiz kullanılmış değil anlatımı zenginleştirmiştir şayet beni sözcüklerini çıkardığınızda yavan bir kıta olur idi. Nerdeyim kelimesinin kullanılmasında da bir sakınca görmedim açıkçası şiirin okunuşu açısından akıcılığı sağlamış ve birçok şair tarafından gerek hece uyumu gerekse akıcılık yönünden bu kelimeler kullanılır bildiğim kadarıyla . Bir hatam varsa affola.
Saygılarımla.
Kendi şiirlerime de beklerim yorumunuzu iyi günler dilerim.
ben vururum
ceylan yani, boru değil
"sen bir ceylan olsan ben de bir avcı
avlasam çöllerde saz ile seni"
Ceylan ben seni vuramam betimlemesi ,şiire değer katmış Rahmetli Yusuf üstadımı rahmetle anıyor ve kutluyorum..
Ceylan ben seni vuramam betimlemesi ,şiire değer katmış Rahmetli Yusuf üstadımı rahmetle anıyor ve kutluyorum..
Ruhu şad olsun.
Ne duyarlı, ne ince ve derin bir ruh.
Dağlarda gezer dururum
Akşam olur kaybolurum
Belki bende vurulurum
Ceylan ben seni vuramam
tebrikler mekanın cennet olsun
Çok güzeldi....
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta