Ceylân pınarı! .. Şiiri - Muammer Erkul

Muammer Erkul
85

ŞİİR


12

TAKİPÇİ

Ceylân pınarı! ..

Ben...
Bir zamanlar...
Seni görürdüm gözlerimde...
Ben... Bir zamanlar, severdim aynaları...
Su içen bir ceylan gibi yüzüme sokulup, bakardım kendi gözlerime...
Sen, benim gözlerimden; bana bakardın! ..
§
Ben, bir zamanlar seni görürdüm gözlerimde...
Bir 'aaahh' desem, buharlanırdı yüzü göllerin! ..
.....
Şimdi is sarıyor kırılmış aynaları, her ahımda; tütüyor içim...
Tütüyor içim! ..
§
Ben... Ben bir zamanlar seni görürdüm gözlerimde... Ben; sen gibi bakar, , , sen gibi güler, , ve sen gibi, severdim...
Sen gibi! ..
§
Aynalar bana benzemezdi içimde sen varken;
Hani, toprak yolun bir adımlık çukurunda birikmiş suya benzemediği gibi gökyüzünün! ..
Aynalar bana benzemezdi içimde sen varken;
Hani ben, parıldarken...
Hani ışıl ışılken; elektrik verilmiş ampulleri gibi, kristal avizelerin...
§
Ben, bir zamanlar...
Seni seyrederdim, su içtiğim göllerde seenn sanıp, aksimi! ..
Ben, bir zamanlar; senn kokan nefesimden buharlanmış göllerin yüzüne yazardım adını, parmağımla! ..
§
Ben, bir zamanlar; severdim seyretmeyi, aynaları...
Hani içimde sen varken... Hani, seni sızdırırken dışıma... Hani, seni yansıtırken; bilsem de sığmayacağını gökyüzünün, yüzüme! ..
Ben, bir zamanlar severdim aynaları...
Ben, bir zamanlar severdim;
Sevilirken! ..
§
Ceylanlar sokulur da pınar başına...
Kimse bilmeez;
Pınarların suyuyla mı doyar ceylanlar, yoksa ceylanların gözünden mi dolar pınarlar! ..

Muammer Erkul
Kayıt Tarihi : 4.5.2003 13:00:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Muammer Erkul