Ceylan gözlüm. Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

CEYLAN GÖZLÜM.

Bırakıp gidiyorsun nasıl iyi olurum,
Bilirsin ki bu yükü tek başıma çekerim.
Hayalinle kendimi yokluğunda bulurum;
Düşümde gül bahçene karaçalı dikerim.

Ay yüzünde beliren nurun yansımasını,
Yusuf gibi görürüm Züleyha simasını.
Çözemedim sendeki sevgi muammasını;
Belki de kara taşa boşa tohum ekerim.

Bunda senin suçun yok gönüllü hamal oldum,
Feryadı figanımla çığırtkan tellal oldum.
Ama hatırın için sustum dili lal oldum;
Yoksa koca dağları temelinden sökerim.

Hasretinden yüreğim bin parçaya ayrıldı,
Gönlüme ayrılığın derdi hüznü kuruldu.
Ok hedefe varmadı gayretlerim kırıldı;
Sen bir ümit ver yeter çelik yayı bükerim.

Ey canımın cananı ey sevdiğim bir tanem,
Yüz çevirme bendene sensiz yaralı sinem.
Etem-iye zor gelir zor geçer ayım senem;
Ceylan gözlerin için kanlı yaşlar dökerim.

İbrahim Etem EKİNCİ.

19.07.2015.ANKARA.