Benim için özelsin, tüm dünya ya bedelsin
İlkbaharım özlemim, hayatta ki neşemsin
Kırda açan gelincik, solmayan menekşemsin
Aşkına esir oldum, nerdesin ceylan gözlüm…
Aşkı seninle tattım, sevmeyi sende buldum
Sensizlik çekilmiyor, yalnızlıktan kahroldum
Kanıyor, aşk yarası, özlemekten yoruldum
Sana hasret bu gönül, dön artık ceylan gözlüm…
Boş kadehler masada, ışık sönmüş odada
Ellerim hep semada, ettiğim her duada
Aşkın kül etti beni, bir başıma yuvada
Yeter çektirdiklerin, dön artık ceylan gözlüm…
Tüm sevenler kavuştu, aşk narıyla tutuştu
Dargınlıklar son buldu, matem tutanlar coştu
Duygulandım, ağladım, sensiz hayat bomboştu
Yetmez mi beklettiğin, gel artık ceylan gözlüm…
Yıldızlara bakarak, seni sayıklıyorum
Her güneş doğduğunda, umutla bekliyorum
Gözyaşlarım durmuyor, gülerken ağlıyorum
Ne olursun dön arık, gel artık ceylan gözlüm…
Kayıt Tarihi : 15.3.2011 22:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
15.03.20011
![Mahmut Yumuşak](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/15/ceylan-gozlum-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!