Ceylan Gözlü Şiiri - Selami Utkan

Haftanın ilk günüydü, yoğun geçiyordu zaman,
Bazen sessiz ve durgun, bazen çok hareketli,
O an içtiğim kahve benim için en iyi derman,
Hiç yok muydu nefes aldıracak bir teselli?

Takvim şubatın yirmisi, günlerden pazartesi,
Odada soğuk ve kısa günün bütün kasveti,
Vakit olmuş ikindi, yıl ise iki bin on yedi,
Hızlı geçen günün yorgunluğu üstümde,
Böyle bir anda sen geldin ve durdun önümde.

Sonra geçtin karşıma başladın kendini anlatmaya,
Her şeyi bırakıp başlamıştık tatlı bir konuşmaya.
Arada durup bakıyordun ceylan gözlerinle,
Etkiledin beni mehtap yüzün ve tatlı sözlerinle.

Günün bütün yorgunluğu bitmişti sen gelince,
İnci dişlerin parlıyordu sen tebessüm edince.
Kanım iyice ısınmıştı sana sohbet koyulaştıkça,
İkimiz aynı dilden, aynı telden konuştukça.
İçimi huzur sarıyordu güzel yüzüne baktıkça.

Gitmek için elini uzatıp elimi tuttuğunda,
Yüreğimde seni hissettim gözlerine baktığımda.
Gece boyunca bekledim belki arar ya da yazar,
Güzel hayalin aklımdan hiç çıkmadı sabaha kadar.
Ceylan gözlerini zihnime yazdım günün hatırasına,
Adını aşk diye yazdım bendeki gönül sayfasına.

08.03.2017 Çarşamba
Selami UTKAN