Ceylan Bakışlım Şiiri - Veysel Kızlarkayası

Ceylan bakışlım
Dur! Hiç konuşma
İki sözün arasında kaybettin beni
Arama boşuna bıraktığın yaslı gönlümü
Rüzgârın kollarına bıraktın
Bir akşamüstü
Hiç acımadın senli düşlerime
Uyandım aşkın açılmamış mektuplarından
Okudum satır, satır
İstesen de istemesen de
Yüreğini aldım yüreğime
Keşkeler birikse de dudaklarımda
Gönül kırlarımda
Özlemlerim biçiyor hasretini demet, demet
Dönme artık
Hırsımı kapıdan bacadan kovdum
Ama!
Dinle beni son kez Ceylan bakışlım
Ben sendeyken
Bilecektin kıymetimi
Benim verdiğim değerin binde birini
Yoktu be güzelim sende
Daha dönmem
Bende sildim diyorum seni
Mürekkepler gözyaşımda akıyordu
Bu satırları yazarken sana
Elveda! Demek de
Öyle kolay olmadı bana
Dönme
Bıraktığın hüzün kalesi yüreğime
Ceylan bakışlım

06.OCAK.2009.Salı
Veysel Kızlarkayası